Geschiedenis van de Campanile van Venetië
Restauratie en conservering
De Campanile van San Marco werd gebouwd in de 12e eeuw en kreeg zijn huidige vorm in de 16e eeuw. Het Belfort en de torenspits werden toegevoegd, samen met een draaiend platform met een beeld van aartsengel Gabriël.
Eeuwen later, op 14 juli 1902, stortte de toren in vanwege bouwwerkzaamheden. Het gemeentebestuur beloofde de Campanile in zijn oude glorie te herstellen. Het werk begon op 25 april 1903 en was negen jaar later klaar. De herbouwde toren met meer veiligheidsvoorzieningen en statische stabiliteit werd op Marcusdag in gebruik genomen.
Veel delen van de toren werden opnieuw geïntegreerd, waaronder twee zijden van de dado boven de klokkentoren, de twee bewegende leeuwen in Istrische steen en het koperen beeld van de aartsengel Gabriël in reliëf.
Invloed van de San Marco Campanile
De unieke constructie van de San Marco Campanile heeft verschillende torens en gebouwen in Europa en daarbuiten beïnvloed. De kenmerkende architectuur, decoraties en beelden in Venetiaanse gotische stijl zijn de inspiratie geweest voor de Klokkentoren in Praag, Tsjechië; de Klokkentoren van de Kerk van het Heilige Kruis, het Belfort van Brugge, België; de Centrale Toren van de Bodleian Bibliotheek van de Universiteit van Oxford en de Klokkentoren van het Oude Stadhuis in München, Duitsland.
Verschillende kerken en kathedralen over de hele wereld, waaronder de kathedraal Notre Dame in Parijs, Frankrijk, zijn beïnvloed door de Campanile van San Marco.
De geschiedenis van de Basiliek van San Marco uitgelegd